Γράμμα στον πρωθυπουργό από έναν άνεργο που του παίρνουν το σπίτι οι τράπεζες

Είδαν και απόειδαν οι εργαζόμενοι -όμηροι της ΕΝ.ΚΛΩ που πάνω από δυο χρόνια

παραμένουν απλήρωτοι ενώ υποχρεούνται να καταβάλλουν φόρους για εισοδήματα που δεν

εισπράττουν.

Ο συνδικαλιστής Θανάσης Παπαντωνίου στέλνει ανοιχτή επιστολή στον νέο πρωθυπουργό Παπαδήμο θέλοντας αφενός να τον καταστήσει κοινωνό του προβλήματος του οποίου ολοκληρωτικά υπεύθυνο είναι το κράτος και αφετέρου να ζητήσει λύση εκθέτοντας ένα προσωπικό του παράδειγμα: Η τράπεζα του παίρνει το σπίτι!!!

Η επιστολή είναι:Προς
Κύριον Πρωθυπουργό της Ελλάδος
Λουκά παπαδημο
Αξιότιμε κύριε πρωθυπουργέ.

Είμαι υπερήφανος έλληνας πολίτης και μάλιστα πραγματικός μακεδόνας και επί σειρά ετών βιομηχανικός εργάτης στην μεγαλύτερη ελληνική κλωστοϋφαντουργική εταιρεία ( ΕΝΩΜΕΝΗ ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑ )

την οποία κάποιοι την έφεραν, σκόπιμα, στο σημερινό χάλι και εμένα και την οικογένεια μου στα όρια της φτώχειας και απαξίωσης, με συνέπεια από υπερήφανος έλληνας να γίνω, χωρίς την θέλησή μου , ζητιάνος και να εξαναγκάζομε να σας στείλω αυτή την επιστολή, χωρίς να το γνωρίζει η οικογένεια μου, διότι πραγματικά ντρέπομαι, που από έντιμος
οικογενειάρχης και πρώην σκληρά και τίμια εργαζόμενος κατάντησα να είμαι ανάξιος πατέρας και σύζυγος.

Για την κατάντια της εταιρείας που εργάζομαι δεν χρειάζεται να σας κουράσω διότι θα γνωρίζεται το θέμα πάρα πολύ καλά για την διάσωσής της.

Μια διάσωση μέσα από την οποία θα ερχόταν και η δική μας ανάσταση. Μια διάσωση που εδώ και ενάμιση χρόνο παραμένει ανεκπλήρωτο όνειρο, γιατί κάποιοι δεν την θέλουν, ενώ για τρία και πλέον χρόνια υπάρχει βάναυσος εγκλωβισμός του εαυτού μου, της οικογένειάς μου καθώς και όλων των συναδέλφων που βλέπουμε το χρώμα του χρήματος μόνο στις ειδήσεις.

Το να μην έχουμε τα απαραίτητα για τη ζωή μας έγινε πλέον συνήθεια. Αλλά δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε και να επιστρέψουμε σε σκηνές, καλύβες χωρίς ρεύμα και τηλέφωνο γιατί οι εργοδότες μας (Τράπεζες και Τραπεζίτες) έχουν την αναίδεια να μας στέλνουν εξώδικα για να μας πάρουν τα σπίτια μας ενώ αυτοί δεν μας πληρώνουν.

Ω, τι θράσος!
Μια τέτοια εξώδικη πρόσκληση, στο όνομα της γυναίκας μου, σας επισυνάπτω διότι πραγματικά δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω και θεώρησα σωστό να ζητήσω την βοήθειά σας προτού φτάσω σε ακραίες συμπεριφορές προς τους ….εργοδότες μου και στο άμεσο περιβάλλον μου.

Δυστυχώς στην ίδια κατάσταση είναι πάνω από 800 οικογένειες συναδέλφων.

Παρακαλώ πολύ για άμεση τοποθέτησή σας για την δικαιότερη δυνατόν επίλυση του προβλήματός μου, και όλων των συναδέλφων.

Με τιμή Νάουσα 11 Νοεμβρίου 2011
Ο εργαζόμενος και μέλος Δ.Σ. εργαζομένων
Αθανάσιος Παπαντωνίου