Τα πάθη θα συνεχιστούν και μετά την Ανάσταση!

Είναι η εποχή του σύγχρονου φαρισαϊσμού, όπου το πνεύμα Άννα και Καϊάφα ωχριά μπρος την υποκρισία των...

υπουργών (Τσακαλώτου-Σταθάκη-Κατρούγκαλου)! Είναι η εποχή που με απάνθρωπη ψυχραιμία ο παπατζής πρωθυπουργός θα «νύψει τα χείρας του» για τη σταύρωση ολόκληρου του Ελληνικού λαού!

Γράφει ο Γιώργος Παληγεώργος

Το «θέατρο» της διαπραγμάτευσης με την «ορχήστρα» - κουαρτέτο των τοκογλύφων για την εξασφάλιση της διαβόητης αξιολόγησης συνεχίζεται. Και θα συνεχίζεται ίσως, αν ΤΩΡΑ ο Ελληνικός λαός, η νεολαία, τα συνδικάτα και οι πολιτικοί φορείς που πιστεύουν σε μια πορεία της χώρας έξω απ’ τα μνημόνια και το φαύλο χρέος, πορεία ανεξαρτησίας, δημοκρατίας και προοδευτικής προοπτικής, δεν αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, στο ύψος των  ευθυνών τους!

Έχουν ήδη έτοιμα  τα νομοσχέδια, που υποτίθεται θα προέκυπτανμετά την συμφωνία και αξιολόγηση, για να τα καταθέσουν (τάχα ως μονομερή ενέργεια) αιφνιδιαστικά τις μέρες που οι πολίτες θα μετακινούνται για το Πάσχα, μπήγοντας τα φαρμακερά καρφιά τους στο σώμα του λαού. Φαίνεται πως η συμφωνία (Κυβέρνησης - τοκογλύφων) έχει επέλθει, αλλά προσποιούνται και οι δύο πλευρές, για να απενεργοποιήσουν το όποιο λαϊκό κίνημα, για να αποκοιμίσουν την κοινωνίανα μην αντιδράσει. Είναι ολοφάνερο ότι οι δύο πλευρές της διαπραγμάτευσης, δεν είναι δύο αλλά μία και αδιαίρετη, σε ένα παιγνίδι σικέ, σε ένα παιγνίδι στημένο!

Κι έτσι τα πάθη του Ελληνικού λαού θα συνεχιστούν και θα ενταθούν άγρια και μετά την Ανάσταση!

Η κοινωνία έχει να επιλέξει ή τη δική  της εξαφάνισή ή το γκρέμισμα της κυβέρνησης (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) και περιθωριοποίηση όλων των μνημονιακών πολιτικών δυνάμεων(ΝΔ,ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΕΚ), καθώς  και την απομόνωση των νεοπαγών(;) φασιστικών σχημάτων (Καρατζαφέρη-Μπαλτάκου-Μιχαλολιάκου).

Δυστυχώς η Ελληνική κοινωνία έχασε μια σπουδαία ευκαιρία να ενωθεί με προοπτική, όταν το μεγαλειώδες κίνημα εργαζομένων, αγροτών, επαγγελματιών, επιστημόνων, συνταξιούχων και ανέργων υποχώρησε! Οι ευθύνες της ηγεσίας της ΓΕΣΕΕ, των αγροτοπατέρων-μεγαλοαγροτών, αλλά ολοφάνερα και του ΚΚΕ, είναι τεράστιες και οι στάσεις τους καταστρεπτικές για τον εκφυλισμό του λαϊκού κινήματος και την πορεία της χώρας.

Το κίνημα της νεολαίας(φοιτητών-εργαζόμενων και κυρίως ανέργων) σήμερα αποτελεί τη μεγάλη ελπίδα της κοινωνίας απέναντι στην ανελέητη σφαγή του Ελληνικού λαού, αλλά και για την αναζωπύρωση ενός νέου μαζικού λαϊκού κινήματος.

Το νεολαιίστικο κίνημα όμως, όπως και ολόκληρο το συνδικαλιστικό-λαϊκό κίνημα, δεν έχει παρά να συνδέσει τα δίκαια αιτήματά του με τους μεγάλους κεντρικούς πολιτικούς στόχους που οφείλουμε να έχουμε ως χώρα, όπως:

Η διαγραφή του του δημόσιου χρέους, μαζί με τη διαγραφή και τη γενναία ρύθμιση των ιδιωτικών χρεών, πρώτα απ' όλα των πιο αδυνάτων.

Η κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων.