Ο Φίλης επιμελώς άσχετος… λαγός

Κανένας, μα κανένας ρατσισμός για τους υπέρβαρους, όμως:
1.Άθελα κάνω συνειρμούς με την παγκάλεια περίοδο, των παχιών φωτοβολίδων του τύπου «όλοι μαζί τα φάγαμε».

2. Διαχρονικά οι χορτάτοι, είχαν πλήρη αδυναμία να κατανοήσουν τους νηστικούς.
3. Στην πολιτική, ο καλύτερος λαγός είναι αυτός, που δε μοιάζει με λαγός.
Ας ξεκινήσουμε σιγά-σιγά.
Ο εξ Αιτωλοακαρνανίας έλκων την καταγωγή (Αιτωλικό) υπουργός παιδείας και θρησκευμάτων Νίκος Φίλης (ΝΦ) ζήλωσε (τάχα) δόξα απόλυτου  πρωταγωνιστή κι όλα τα σφάζει κι όλα τα μαχαιρώνει… Παίρνει όλο το (επικοινωνιακό και αποπροσανατολιστικό)  παιγνίδι πάνω του, ως άλλος Άδωνης Γεωργιάδης στην περίοδο της Σαμαρικής δόξας, ως άλλος Θεόδωρος Πάγκαλος της περιόδου της ΠΑΣΟΚο-Παπανδρεϊκής δυναστείας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΝΦ, ως (σημαίνων;) μέλος της μνημονιακής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ(Τσίπρα), που σηκώνει κουρνιαχτό στο δημόσιο λόγο, σκεπάζοντας τις μεγάλες αγωνίες της κοινωνίας, σκεπάζοντας την κοινή γνώμη, αλλάζοντας την ατζέντα, αποπροσανατολίζοντας. Θυμάστε πως εντελώς πρόσφατα, μίλησε για πενταροδεκάρες, πάλι σηκώνοντας κουρνιαχτό στο δημόσιο λόγο, πάλι σκεπάζοντας τις μεγάλες  αγωνίες της κοινωνίας, πάλι σκεπάζοντας την κοινή γνώμη, πάλι αλλάζοντας την ατζέντα, πάλι αποπροσανατολίζοντας.

Το θέμα λοιπόν τώρα δεν είναι το Ποντιακό ζήτημα. Το ερώτημα που πρέπει να μας απασχολήσει όμως είναι γιατί τίθεται αυτό το θέμα τώρα;
Σίγουρα δεν έχουμε όλοι ίδια γνώση της ιστορίας – και του Ποντιακού ζητήματος ασφαλώς- και δε μπορούμε να εκφέρουμε και δεν επιτρέπεται να εκφέρουμε γνώμη επί παντός επιστητού. Αυτό φαίνεται να λησμονά (επιμελώς) ο ΝΦ μεσ’ στην μικροπολιτική του φόρα. Η επιστήμη της ιστορίας έχει ένα τεράστιο πλεονέκτημα, έχει χρόνο. Και θα συνεχίσει να ερευνά. Και πάντα, στα πλαίσια της ελευθερίας του λόγου (και του επιστημονικού λόγου) θα διατυπώνονται γνώμες-απόψεις που θα διαφέρουν μεταξύ τους. Διαφορές που έχουν σχέση με εννοιολογικές προσεγγίσεις, με νομικούς όρους κ.ά.

Στην πολιτική όμως και δει στην κυβερνητική πολιτική, αν μιλάμε με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, είναι αδιανόητο να χρησιμοποιείται  ένα θέμα που πληγώνει (τώρα τους Πόντιους, αύριο άλλους) και υποδαυλίζει φανατισμούς και ψυχώσεις, για να καλύψει τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης για το αίσχος και το εγκληματικό τείχος του Έβρου, που με τον πλέον αντιδραστικό τρόπο, επιμένει να διατηρεί. Για να καλύψει τον υγρό τάφο των προσφύγων στο Αιγαίο!Για να καλύψει την ανελέητη φοροεπιδρομή και εισφοροεπιδρομή στους πολίτες της χώρας. Για να καλύψει το ρήμαγμα των συνταξιούχων. Για να καλύψει την προσφυγιά της Ελληνικής νεολαίας και κυρίως τη φυγή των νέων επιστημόνων. Για να καλύψει την πλήρη παράδοση της χώρας σ’ αυτούς που θεωρούν τις γενοκτονίες και τις εθνοκαθάρσεις ασήμαντες λεπτομέρειες, μπρος στην ακόρεστη κερδολαγνεία τους.

Όχι δε νοιάζεται ο ΝΦ για το αν υπήρξε γενοκτονία της Ποντίων ή εθνοκάθαρση των Νεότουρκων. Ούτε για την ιστορία νοιάζεται, ούτε για την παιδεία και την εκπαίδευση. Το μόνο που τον νοιάζει είναι η απόκρυψη της σημερινής πραγματικότητας. Τον νοιάζει να σκεπάσει με τον κουρνιαχτό της ακατάσχετης μιντιακής πολυλογίας του, τη σύγχρονη «γενοκτονία» ολόκληρου του Ελληνικού λαού! Ούτε κι αυτούς τους υπουργούς(είτε ΣΥΡΙΖΑ, είτε ΑΝΕΛ), που σήμερα στέκονται (τάχα) στο πλευρό των Ποντίων συμπολιτών μας, τους νοιάζει η (όποια) ιστορική αλήθεια, απλά εκμεταλλεύονται ψηφοθηρικά και χυδαία το θέμα.

Ο ΝΦ και δι’ αυτού η κυβέρνηση θυμίζει εκείνη τη σουρεαλιστική διατύπωση, όπου ένας ελέφαντας βάφει τα νύχια του κόκκινα και κρύβεται (ο υπόλοιπος) πίσω από μια παπαρούνα για να μην τον δουν. Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα… Κάπως έτσι!
Υ.Γ. Κι αν ακόμα υπάρξει αποπομπή του Φίλη, οι ευθύνες δεν αποσείονται...

Γράφει ο Γιώργος Παληγεώργος