εμπόρους αλλά και επιχειρηματίες της πόλης καθώς δεν επέτρεψαν σε πολλούς να κρατήσουν ανοιχτές τις επιχειρήσεις σε κλάδους που δραστηριοποιούνται στο εμπόριο με αποτέλεσμα να βάλουν λουκέτο αρκετές επιχειρήσεις.
Οι
κυβερνητικές αποφάσεις αλλά και η φορολογία έχουν φέρει το λουκέτο σε αρκετά
καταστήματα, σε πολλές οδούς της πόλης, σύμφωνα με την επίσημη καταγραφή που
έγινε.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε στην “Σ” η Γραμματέας του Εμπορικού Συλλόγου Αγρινίου Χάιδω Παπαζήση, με βάση την τελευταία καταγραφή που έγινε τον Μάρτιο 2014, οι κλειστές επιχειρήσεις στο Αγρίνιο ανέρχονται στις 558 σε σχέση με 468 που ήταν κλειστές το 2013, σε ένα χρόνο επιπλέον έβαλαν “λουκέτο” 82 επιχειρήσεις.
Ενδεικτικά οι οδοί με τα περισσότερα κλειστά καταστήματα βρίσκονται στις οδούς
Οδός Κακαβιά με 12 κλειστές επιχειρήσεις, Αγίου Χριστοφόρου 13, Βλαχοπούλου & Ρίτσου 6, Αντωνοπούλου 12, Γρίβα 10, Παπαϊωάννου-Αναστασιάδη 14, Αφών Κέντρου-Χ.Σαλάκου 29, Ηρώων Πολυτεχνείου 60, Δημοτσελίου 21, Καλυβίων 20, Χαριλάου Τρικούπη 36, Μπαιμπά 10, Παναγοπούλου 9, Ζωοδόχου Πηγής 10, Παπαστράτου 28, Τσαλδάρη 12, Πλατεία Χατζοπούλου 10, Γαλάνη 10, Γοργοποτάμου 12 καταστήματα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε στην “Σ” η Γραμματέας του Εμπορικού Συλλόγου Αγρινίου Χάιδω Παπαζήση, με βάση την τελευταία καταγραφή που έγινε τον Μάρτιο 2014, οι κλειστές επιχειρήσεις στο Αγρίνιο ανέρχονται στις 558 σε σχέση με 468 που ήταν κλειστές το 2013, σε ένα χρόνο επιπλέον έβαλαν “λουκέτο” 82 επιχειρήσεις.
Ενδεικτικά οι οδοί με τα περισσότερα κλειστά καταστήματα βρίσκονται στις οδούς
Οδός Κακαβιά με 12 κλειστές επιχειρήσεις, Αγίου Χριστοφόρου 13, Βλαχοπούλου & Ρίτσου 6, Αντωνοπούλου 12, Γρίβα 10, Παπαϊωάννου-Αναστασιάδη 14, Αφών Κέντρου-Χ.Σαλάκου 29, Ηρώων Πολυτεχνείου 60, Δημοτσελίου 21, Καλυβίων 20, Χαριλάου Τρικούπη 36, Μπαιμπά 10, Παναγοπούλου 9, Ζωοδόχου Πηγής 10, Παπαστράτου 28, Τσαλδάρη 12, Πλατεία Χατζοπούλου 10, Γαλάνη 10, Γοργοποτάμου 12 καταστήματα.
Ο Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αγρινίου Παναγιώτη Μπεσίνης σε συνέντευξη που παραχώρησε στην “Σ” ανέφερε ότι “ Ο Σύλλογος κάθε χρονιά διεξάγει έρευνα που αφορά τον εμπορικό πυρήνα της αγοράς καταγράφοντας τα ξενοίκιαστα καταστήματα. Από τα στοιχεία που υπάρχουν και χωρίς να μιλάμε θεωρητικά εξάγεται αβίαστα το συμπέρασμα στην αγορά σε σχέση με την βιωσιμότητα των μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων, ότι το μέλλον είναι δυσοίωνο. Τα λουκέτα αυξάνονται στον εμπορικό πυρήνα της πόλης και πάνε από το κακό στο χειρότερο. Η οικονομική κρίση, όπως αρέσκονται να την λένε, εκτός του ότι είναι παρατεταμένη γίνεται όλο και περισσότερο “εμποροκτόνα” για τον κλάδο μας.
Για την κακή κατάσταση της αγοράς δεν φταίνε
οι έμποροι που ξαφνικά από “καλοί επαγγελματίες-επιχειρηματίες” έγιναν ανάξιοι
ή τεμπέληδες. Μια πόλη που για πολλά χρόνια οι τοπικοί άρχοντες αρέσκονταν να
την χαρακτηρίζουν έως και “πόλη-αγορά” δεν έγινε από μόνη της αλλά από εμάς
τους εμπόρους δημιουργήθηκε και έμεινε σε υψηλό επίπεδο. Αυτό που φταίει είναι
η ζοφερή οικονομική κατάσταση των πολιτών που με την διαδικασία του ντόμινο
οδηγεί τις κοινωνικές ομάδες στον γκρεμό και τα μαγαζιά σε λουκέτο.
Για τους εμπόρους υπάρχει επιτακτική ανάγκη να
αλλάξουν οι πολιτικές εκείνες που οδηγούν τους συμπολίτες-πελάτες μας σε
οικονομική ανέχεια και αγοραστική αδυναμία. Εκεί εντοπίζεται το πρόβλημα και
πρέπει να παραχθεί “πρωτογενής πλούτος” έτσι ώστε η αγορά να μπορέσει να
ανθίσει ή να γίνει έστω βιώσιμη. Θεωρούμε επίσης ότι “ανάπτυξη με επενδύσεις
ληστρικού τύπου” δεν μπορεί να έρθει αλλά ούτε και καλύτερες μέρες θα έρθουν
για την αγορά. Επιδρομές λεηλασίας με μισθούς εξαθλίωσης δεν πρόκειται να
αλλάξουν την κατάσταση. Οφείλει η νέα δημοτική αρχή να παίξει σοβαρό ρόλο, δεν
εννοώ μόνο τον Δήμαρχο ή την δημοτική πλειοψηφία αλλά το Δημοτικό Συμβούλιο στο
σύνολό του καθώς μετά από πάρα πολλά χρόνια υπάρχει μια εκτεταμένη
αντιπροσωπευτικότητα καθώς πλέον βρίσκονται 5 δημοτικές παρατάξεις. Θεωρώ
θετικό γεγονός αλλά οφείλουν οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι και παρατάξεις
να το αποδείξουν. Πρέπει να είναι αρωγός το Δημοτικό Συμβούλιο ώστε η πόλη και
περιοχή, καθώς ο Δήμος Αγρινίου αντιπροσωπεύει γεωγραφικά και πληθυσμιακά του
Νομού. Πρέπει να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των πολλών εμπόρων, επειδή
συνδικαλιστικά τους εκφράζουμε, καθώς οι κεντρικές πολιτικές σήμερα είναι προς
το συμφέρον των λίγων και γι`αυτό η αγορά γίνεται ολιγοπωλιακού τύπου πανελλαδικά.
Το νέο Δημοτικό Συμβούλιο οφείλει να εκφράσει τα συμφέροντα των πολλών, όχι
μόνο των εμπόρων αλλά στο σύνολο των πολλών, καθώς οι επελάσεις μονοπωλιακών
ομίλων με “αφρικανικά” κριτήρια δεν εξυπηρετεί κανέναν αλλά αφανίζει τους
μικρούς εμπόρους και εκμεταλλεύεται “ανθρωποφάγα” τους εργαζόμενους με μισθούς
πείνας.”
Όσον αφορά τα ενοίκια στην πόλη του Αγρινίου ο κος Μπεσίνης ανέφερε “ Έγινε προσπάθεια από τους συναδέλφους εμπόρους, με αρωγό τον Εμπορικό Σύλλογο, πολλές φορές εξωδικαστικά αλλά και με διαδικασίες δικαστικής διαμάχης ώστε τα ενοίκια στην πόλη να έχουν προσαρμοστεί στις απαιτήσεις των καιρών. Παράλληλα τίθεται το ζήτημα τι ρόλο παίζει ο τραπεζικός τομέας καθώς γίνονται οι έμποροι εργαλεία πίεσης των μικρών αφού δεν υπάρχουν κεφάλαια κίνησης, οι τράπεζες από “σύμμαχοι” έγιναν εχθροί των μικρών εμπόρων λειτουργώντας τοκογλυφικά και αυτό το εκμεταλλεύονται οι πολυεθνικοί όμιλοι και οι αλυσίδες ολιγοπωλιακών συμφερόντων με την ρευστότητα που διαθέτουν συνθλίβοντας τις τοπικές επιχειρήσεις. Μια αγορά ολιγοπώλιο είναι ενάντια στα συμφέροντα των καταναλωτών”
Σχετικά με το παραεμπόριο στην πόλη του Αγρινίου ο Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου δήλωσε ότι “είναι αποτέλεσμα μιας αντίληψης που δεν είναι τυχαία και δεν οφείλεται σε κακή εκτίμηση. Υπάρχει σχεδιασμός να εξοντωθεί το οργανωμένο εμπόριο ώστε να περάσει σε άλλα χέρια. “Δούρειος Ίππος” είναι και το παραεμπόριο, είτε γίνεται μέσα από τα κινέζικα που δεν εμπίπτουν στην νομοθεσία και σε κανέναν έλεγχο, είτε από πλανόδιους
πωλητές, είτε από εικονικές “εταιρείες-μαϊμού”, λαϊκές αγορές. Όσο και αν ακούγεται ακραίο το παραεμπόριο γίνεται μέσα από τους πολυεθνικούς ομίλους χρησιμοποιώντας διεθνή ύδατα χωρίς δεσμεύσεις και τέλη, είτε με παιδική εργασία από τις εταιρείες. Παρακάμπτει όλη την διαδικασία που χρησιμοποιούμε οι έμποροι λεηλατώντας με τιμές κάτω του κόστους.
Το παράνομο εμπόριο είναι ένας τρόπος να αποσαθρωθεί τοπικά η κοινωνία αλλά και σε εθνικό επίπεδο”
Σχετικά με την εκτίμηση για το μέλλον ανέφερε ότι “αν δεν αναλάβουμε δράσεις εμείς οι ίδιοι ώστε να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και τις οικογένειές μας, να απαιτήσουμε να αλλάξουν οι πολιτικές που μας εξωθούν στον μεσαίωνα.” Υποστήριξε πως “αν δεν αλλάξουν οι οικονομικές δυνατότητες των συμπολιτών δεν πρόκειται να αλλάξει η κατάσταση. Είμαστε φόρο-ληστρικός στόχος και πρέπει να απαιτήσουμε όλα μαζί αυτά να αλλάξουν και μαζί με τα υπόλοιπα κοινωνικά στρώματα να διεκδικήσουμε τις πολιτικές εκείνες που θα τους κάνουν αγοραστικά ισχυρούς. Με πασαρέλες τύπου ΔΕΘ των πολιτικάντηδων δεν αλλάζει τίποτα.
Δεν είμαστε απαισιόδοξοι αλλά ούτε και χαζοχαρούμενοι”
Αναφέρθηκε επίσης στην μη πρόβλεψη παράκαμψης “για μια μεγάλη αγορά όπως αυτή του Αγρινίου καθώς δεν υπάρχει άξονας που να περνάει από το Αγρίνιο. Δεν υπάρχει παράκαμψη η οποία να συνδέει το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο του Νομού με την Ιόνια Οδό. Αν γινόταν πουθενά αλλού θα υπήρχαν αντιδράσεις και θα γινόταν επανάσταση. Εδώ το περάσαμε στο ντούκου”. Δεν γνωρίζω ποιος άρρωστος νους επινόησε αυτή την χάραξη αλλά θα ήθελα να μάθω γιατί οι τοπικοί μας άρχοντες δεν έβγαλαν μιλιά και η τοπική κοινωνία και έμποροι δεν επαναστατήσαμε. Αυτό σημαίνει κοινωνική, εμπορική και οικονομική απομόνωση της αγοράς. Με το σύνθημα “πόλη-αγορά” βγήκαν εδώ δήμαρχοι και νομάρχες. Η πόλη απομονώθηκε και συγκοινωνιακά και αντίδραση καμία με πρώτους και καλύτερους εμάς. Είναι ευθύνη όλων και βαραίνει την τοπική κοινωνία” Άλκης Αποστολόπουλος sinidisi.gr
Όσον αφορά τα ενοίκια στην πόλη του Αγρινίου ο κος Μπεσίνης ανέφερε “ Έγινε προσπάθεια από τους συναδέλφους εμπόρους, με αρωγό τον Εμπορικό Σύλλογο, πολλές φορές εξωδικαστικά αλλά και με διαδικασίες δικαστικής διαμάχης ώστε τα ενοίκια στην πόλη να έχουν προσαρμοστεί στις απαιτήσεις των καιρών. Παράλληλα τίθεται το ζήτημα τι ρόλο παίζει ο τραπεζικός τομέας καθώς γίνονται οι έμποροι εργαλεία πίεσης των μικρών αφού δεν υπάρχουν κεφάλαια κίνησης, οι τράπεζες από “σύμμαχοι” έγιναν εχθροί των μικρών εμπόρων λειτουργώντας τοκογλυφικά και αυτό το εκμεταλλεύονται οι πολυεθνικοί όμιλοι και οι αλυσίδες ολιγοπωλιακών συμφερόντων με την ρευστότητα που διαθέτουν συνθλίβοντας τις τοπικές επιχειρήσεις. Μια αγορά ολιγοπώλιο είναι ενάντια στα συμφέροντα των καταναλωτών”
Σχετικά με το παραεμπόριο στην πόλη του Αγρινίου ο Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου δήλωσε ότι “είναι αποτέλεσμα μιας αντίληψης που δεν είναι τυχαία και δεν οφείλεται σε κακή εκτίμηση. Υπάρχει σχεδιασμός να εξοντωθεί το οργανωμένο εμπόριο ώστε να περάσει σε άλλα χέρια. “Δούρειος Ίππος” είναι και το παραεμπόριο, είτε γίνεται μέσα από τα κινέζικα που δεν εμπίπτουν στην νομοθεσία και σε κανέναν έλεγχο, είτε από πλανόδιους
πωλητές, είτε από εικονικές “εταιρείες-μαϊμού”, λαϊκές αγορές. Όσο και αν ακούγεται ακραίο το παραεμπόριο γίνεται μέσα από τους πολυεθνικούς ομίλους χρησιμοποιώντας διεθνή ύδατα χωρίς δεσμεύσεις και τέλη, είτε με παιδική εργασία από τις εταιρείες. Παρακάμπτει όλη την διαδικασία που χρησιμοποιούμε οι έμποροι λεηλατώντας με τιμές κάτω του κόστους.
Το παράνομο εμπόριο είναι ένας τρόπος να αποσαθρωθεί τοπικά η κοινωνία αλλά και σε εθνικό επίπεδο”
Σχετικά με την εκτίμηση για το μέλλον ανέφερε ότι “αν δεν αναλάβουμε δράσεις εμείς οι ίδιοι ώστε να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και τις οικογένειές μας, να απαιτήσουμε να αλλάξουν οι πολιτικές που μας εξωθούν στον μεσαίωνα.” Υποστήριξε πως “αν δεν αλλάξουν οι οικονομικές δυνατότητες των συμπολιτών δεν πρόκειται να αλλάξει η κατάσταση. Είμαστε φόρο-ληστρικός στόχος και πρέπει να απαιτήσουμε όλα μαζί αυτά να αλλάξουν και μαζί με τα υπόλοιπα κοινωνικά στρώματα να διεκδικήσουμε τις πολιτικές εκείνες που θα τους κάνουν αγοραστικά ισχυρούς. Με πασαρέλες τύπου ΔΕΘ των πολιτικάντηδων δεν αλλάζει τίποτα.
Δεν είμαστε απαισιόδοξοι αλλά ούτε και χαζοχαρούμενοι”
Αναφέρθηκε επίσης στην μη πρόβλεψη παράκαμψης “για μια μεγάλη αγορά όπως αυτή του Αγρινίου καθώς δεν υπάρχει άξονας που να περνάει από το Αγρίνιο. Δεν υπάρχει παράκαμψη η οποία να συνδέει το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο του Νομού με την Ιόνια Οδό. Αν γινόταν πουθενά αλλού θα υπήρχαν αντιδράσεις και θα γινόταν επανάσταση. Εδώ το περάσαμε στο ντούκου”. Δεν γνωρίζω ποιος άρρωστος νους επινόησε αυτή την χάραξη αλλά θα ήθελα να μάθω γιατί οι τοπικοί μας άρχοντες δεν έβγαλαν μιλιά και η τοπική κοινωνία και έμποροι δεν επαναστατήσαμε. Αυτό σημαίνει κοινωνική, εμπορική και οικονομική απομόνωση της αγοράς. Με το σύνθημα “πόλη-αγορά” βγήκαν εδώ δήμαρχοι και νομάρχες. Η πόλη απομονώθηκε και συγκοινωνιακά και αντίδραση καμία με πρώτους και καλύτερους εμάς. Είναι ευθύνη όλων και βαραίνει την τοπική κοινωνία” Άλκης Αποστολόπουλος sinidisi.gr
