Φεύγουν ακόμα και οι Κινέζοι από το Αγρίνιο!
αντίκτυπο. Μπορεί πολλές φορές να προσπερνάμε το τι συμβαίνει στις κοινότητες των μεταναστών στην πόλη αλλά, ειδικά όταν πρόκειται για ανθρώπους που έχουν πολλά χρόνια στο Αγρίνιο, είναι ανάγκη να δούμε πως εξελίσσεται και η δική τους ζωή. Άλλωστε, είναι κοινό μυστικό ότι η κρίση για πρώτη φορά έδιωξε ακόμη και ομάδες Αφρικανών που βρισκόταν στην πόλη σχεδόν μια δεκαετία, αφού η κύρια ασχολία τους, η πώληση cd-dvd, έπαψε να τους προσφέρει ακόμη και τα στοιχειώδη.
«Φεύγει γυναίκα και παιδιά»!
Ο Λέι Τσε που μας επέτρεψε να τον φωτογραφήσουμε μπροστά στο μαγαζί του, βρίσκεται εδώ και έξι και πλέον χρόνια στην Ελλάδα και ήρθε κατευθείαν στο Αγρίνιο. Με λίγα ελληνικά και μερικά στοιχειώδη αγγλικά μας εξηγεί ότι μαζί του ήρθαν και σχεδόν δυο χρόνια πριν η γυναίκα και τα τρία του παιδιά. Όμως σύντομα η οικογένεια θα πάρει το δρόμο της επιστροφής για την Κίνα καθώς δεν υπάρχει πια δουλειά για να τους συντηρήσει όλους. «Θα μείνω εγώ εδώ για όσο μπορώ να κρατάω το μαγαζί ανοικτό και η οικογένεια θα πάει στην Κίνα. Λίγα έξοδα εκεί», μας λέει. Όπως είναι φυσιολογικό τον ρωτάμε πότε άρχισε αυτό το φαινόμενο. Μας απαντά ότι εδώ και δυο χρόνια έπεσαν πολύ οι δουλειές αλλά ειδικά φέτος δεν βγαίνει τίποτε. «Εμείς στέλνουμε προϊόντα από εδώ στους συγγενείς στην Κίνα που δεν μπορούν να βρουν όπως λάδι, κρέας κ.α. και μας στέλνουν προϊόντα. Αυτά που μας στέλνουν πια μπορούν να πουληθούν μόνο σε μεγάλα μαγαζιά στην Αθήνα ή κάποια μεγάλη πόλη. Εγώ το εμπόρευμα το κρατάω εδώ και δεν έχω τι να το κάνω(σ.σ. η απόδοση των λεγομένων είναι δική μας γιατί η επικοινωνία είναι δύσκολη)». Ναι αλλά η βοήθεια από το κράτος για το ενοίκιο και η ποιότητα των προϊόντων που αναφέρουν πολλοί Έλληνες έμποροι(σ.σ. αυτά τα εξηγούμε με χειρονομίες και κοφτές λέξεις); Εδώ δεν υπάρχει απάντηση παρά έντονες χειρονομίες που μας δίνουν να καταλάβουμε ότι «δεν βγαίνει τίποτε» και «ποια βοήθεια τώρα…», εννοώντας ότι δεν αξίζει να κάνουμε αναφορά στο θέμα…
«Μόνο Αθήνα ψωμί, αλλά..»
Φυσιολογικά τον ρωτάμε αν εδώ ζει καλά και γιατί δεν δοκιμάζει την τύχη του σε μεγαλύτερη πόλη. «Εγώ ήρθα μόνο στο Αγρίνιο και ήθελα να φέρω την οικογένειά μου. Προτιμώ να φύγουν πίσω στην Κίνα παρά όλοι μαζί για κάπου δεν ξέρουμε και γιατί…» εδώ δυσκολεύεται αλλά από τα συμφραζόμενα καταλαβαίνουμε ότι φοβάται την Αθήνα! «Ατίνα, ντουλειά, αλλά δρόμος, μπαμ μπουμ. Κλέφτης!» μας λέει και αντιλαμβανόμαστε ότι εννοεί την γενικότερη αναταραχή που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία. Τον ευχαριστούμε και χαμογελά όταν τον βγάζουμε φωτογραφία, την ώρα που προσπαθεί να φτιάξει την ταμπέλα με το όνομα που κανείς δεν μπορεί να προφέρει!
Ο Λέι Τσε δεν είναι ο μοναδικός από την κινέζικη παροικία που έχει πρόβλημα. Στον κόμβο «Αλιμέντα»(όπως εξακολουθεί να λέγεται) υπάρχει τεράστιο κατάστημα με κινέζικα μεγέθους υπεραγοράς, όπου μπορείς να βρεις τον ιδιοκτήτη να είναι μέσα στο μαγαζί του Κυριακή βράδυ στις 9 η ώρα, ίσως γιατί είναι της κουλτούρας ότι «αν είμαι ανοιχτός κάποιος θα περάσει». Παράλληλα, όπως μαθαίνουμε από την πιάτσα ακόμη και πλανόδιοι αρχίζουν να εγκαταλείπουν την πόλη και ειδικά όσοι εξαρχής δεν είχαν φέρει εδώ οικογένεια. Η περίπτωση του Γουέν, που στα καφενεία τον φωνάζουν…Αλέκο(!) είναι χαρακτηριστική. Σε ένα-δύο μήνες ο «Αλέκος» ετοιμάζεται να γυρίσει στην Κίνα γιατί εκεί έχει πια δουλειές…
Διευκρίνιση: Το ρεπορτάζ γράφτηκε για τους ανθρώπους και την πορεία τους στην πόλη και όχι τόσο για τα εμπορικά θέματα για τα οποία η συντεταγμένη Πολιτεία έχει την ευθύνη. Για το πώς δηλαδή οι νόμοι τηρούνται και πως το παρεμπόριο δεν σκοτώνει το νομοταγές εμπόριο. Αυτό είναι αντικείμενο άλλης έρευνας. agrinionews.gr Γ.Σ.υμψηρής
