Ρίβιο: ΣΤΟΝ ΠΗΓΑΙΜΟ ΠΡΟΣ… ΤΗ «ΠΕΖΟΓΕΦΥΡΑ ΤΗΣ ΑΠΟΡΙΑΣ»
Βρίσκεται σε εξέλιξη η κατασκευή μίας πεζογέφυρας, στον οικισμό Ρίβιο της Tοπικής Kοινότητος Παπαδάτου του Δήμου Ξηρομέρου.
Η πεζογέφυρα αυτή,
είναι μέρος συνολικού έργου, για την άρση της επικινδυνότητας, όσον αφορά κόμβους αλλά και την ασφαλή διέλευση πεζών στον άξονα Αντιρρίου - Ιωαννίνων, συνολικού κόστους 26.000.000 € περίπου. Είναι του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων. Eίχε δημοπρατηθεί το Σεπτέμβριο του 2008. Ξεκίνησε όμως το Μάρτιο 2010, λόγω έκπτωσης του πρώτου μειοδότη δημοπρασίας και χρονοβόρου επιλογής βάσει νόμου άλλου μειοδότη. Μέχρι πριν λίγους μήνες είχε κατασκευασθεί ένα πολύ μικρό μέρος του έργου. Σήμερα έχει προχωρήσει αρκετά μεν, αλλά με αργούς ρυθμούς. Κανείς όμως δεν μπορούσε να φανταστεί ότι το τελικό κατασκεύασμα θα μοιάζει με ένα γκρίζο, τσιμεντένιο, τεράστιο επίμηκες «οχυρό», όπως θα δούμε παρακάτω.
Η γέφυρα επιλέχθηκε να γίνει, μπροστά σχεδόν από το Δημοτικό σχολείο, με φόντο τη πανέμορφη λίμνη Αμβρακία και τους πρόποδες του Θύαμου ή Πεταλά όρους. Εκεί για όσους δεν γνωρίζουν, βρίσκεται το δεύτερο μεγαλύτερο δρυόδασος με ήμερη βελανιδιά στην Αιτωλοακαρνανία, μετά το βελανιδόδασος του Ξηρομέρου.
Γράφει κάποιος διερχόμενος, προφανώς μηχανικός, στις παρακάτω ιστοσελίδες ότι «κατασκευάζεται ένα τερατούργημα». http://www.stadia.gr/forum/viewtopic.php?p=123268&sid=672ae64cc1849da32254a50bc5673572
Γράφει κάποιος διερχόμενος, προφανώς μηχανικός, στις παρακάτω ιστοσελίδες ότι «κατασκευάζεται ένα τερατούργημα». http://www.stadia.gr/forum/viewtopic.php?p=123268&sid=672ae64cc1849da32254a50bc5673572
Μαυρίζει η ψυχή και αγανακτεί, με τις «γκρίζες» φωτογραφίες που δείχνουν ένα μόνο μέρος του έργου. Φανταστείτε να το δούμε ολοκληρωμένο. Το έργο από κάθε άποψη, δεν δένει με το φυσικό αλλά και το αρχιτεκτονικό - οικοδομικό περιβάλλον του χωριού, αλλά ούτε και με τους κατοίκους του. Το αλλοιώνει και το διαταράσσει άγρια, με την ασύμμετρο ογκώδη μάζα του. Ρώτησα πολλούς συνδημότες στις Φυτείες στη Παπαδάτου και κυρίως στο Ρίβιο, οι οποίοι έχουν αγανακτήσει. Μου ζήτησαν ενημέρωση γι΄ αυτά που γίνονται στο τόπο μας. Το έργο το επιβλέπει η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος. Η περιφέρεια ούτως ή άλλως, είναι ο φορέας που θα πρέπει να μας ενημερώσει. Και αυτό το υπόσχομαι στους Δημότες ότι θα γίνει.
Σε πρόσφατη επίσκεψή μου, διαπίστωσα με τρόμο, ότι οποιοσδήποτε νέος ή μεγάλος στην ηλικία, που θα διέρχεται τη μεγάλη σε μήκος και ύψος πεζογέφυρα από τη ράμπα, θα εκτίθεται το χειμώνα για πολύ χρόνο και σε μεγάλο ύψος, σε κάθε καιρική μεταβολή όπως ξαφνικής ριπής αέρα ή μεγάλης έντασης ανέμων, καταιγίδας και βροχής ή κεραυνού κλπ. Παρατήρησα επίσης, ότι τα πλαϊνά προστατευτικά τσιμεντένια τοιχία είναι χαμηλά. Πιστεύω ότι έπρεπε να είναι υψηλότερα, για λόγους ασφάλειας. Λογικά θα μπουν κιγκλιδώματα; ΠΡΕΠΕΙ να το εξετάσουμε οπωσδήποτε για λόγους ασφάλειας των κατοίκων.
Όταν δούμε λοιπόν ολοκληρωμένη τη γέφυρα, αυτή θα είναι διπλάσια σε όγκο τσιμέντου από τις φωτογραφίες που βλέπουμε παρακάτω και στο τέλος της επιστολής !!!!!
(Η πεζογέφυρα ξεκινάει από τη μία άκρη του χωριού και φθάνει σχεδόν στο μέσον. Όπως παρατηρούμε, η πεζογέφυρα, θα περάσει από την πλευρά του δρόμου, που βλέπουμε στη φωτογραφία, στην άλλη πλευρά , όπου οι πεζοί θα κινούνται πλέον με «ζιγκ-ζαγκ» κίνηση, σε τρία διαφορετικά όμως καθ ύψος οδοστρώματα και δεκάδων μέτρων μήκους τσιμεντένιου καταστρώματος, μέχρι να κατέβουν επιτέλους κάτω στο έδαφος !!!!!!!). (Ειδικά για τα παιδιά εκτιμώ, ότι τα περισσότερα αποκλείεται να χρησιμοποιούν τα σκαλοπάτια, για να ανέβουν στη πεζογέφυρα, αλλά θα επιθυμούν, λόγω ηλικίας, την μικρή περιπέτεια της διέλευσης δια της ράμπας των εκατοντάδων μέτρων, με ότι αυτό συνεπάγεται από πλευράς ασφάλειάς τους, όπως ανέλυσα πιο πάνω)
Μετά από αναζήτηση στοιχείων, διαπίστωσα ότι ναι σωστά προβλέπεται και η διευκόλυνση στη κίνηση ατόμων με αναπηρία (ΑΜΕΑ), γι αυτό και έγιναν αριστερά και δεξιά οι τεράστιες τσιμεντένιες ράμπες. Όμως αναρωτιέμαι γιατί δεν επιλέγηκαν άλλες τεχνικές λύσεις από αυτή που βλέπουμε με το μεγάλο σε μήκος επιφάνειας και όγκο έργο από μπετόν αρμέ. Εδώ είναι η κατηγορηματική ένστασή μου. Μπορώ να αντιπαραθέτω προτάσεις πολλαπλάσιου μικρότερου μεγέθους κατασκευής μεταλλικής ή ξύλινης πεζογέφυρας (να δένει με το περιβάλλον και να ενσωματώνεται με αυτό), με ταυτόχρονη χρήση εξωτερικού ανελκυστήρα- ασανσέρ για ΑΜΕΑ. Υπήρχαν ακόμα και τεχνικές λύσεις για υπόγειες διαβάσεις κλπ κλπ.
Στη Σχολική Μονάδα Ρίβιου, που μπροστά και ανατολικά της κατασκευάζεται η υπόψη πεζογέφυρα, συστεγάζονται το2/θέσιο Δημ. Σχολείο Ρίβιου και το Νηπιαγωγείο. Οι μαθητές προέρχονται από τους οικισμούς Ριβίου, Αγίου Στεφάνου και Κουβαρά. Είναι χτισμένο από το 1962 σε πολύ ωραία θέση και από το προαύλιό του –ως φυσικό μπαλκόνι- μπορεί κανείς να απολαύσει τη θέα του κυρίου σώματος της πανέμορφης Λίμνης Αμβρακίας, τις δυτικές ακτές με την πλούσια Μεσογειακή βλάστηση, αλλά και τις περήφανες κορφές των Ακαρνανικών (Περγαντί κλπ).
Ο υπερδραστήριος Παπαδατιώτης δάσκαλος με οικολογική ανησυχία Φούντας Στυλιανός, υλοποίησε το “Παράδειγμα” ως προς ένα Σχολείο Κύτταρο Πολιτιστικής και Περιβαλλοντικής Βιωματικής Εκπαίδευσης στο Ρίβιο. Με τη βοήθεια των κατοίκων της περιοχής που κατάγονται κυρίως από τα ορεινά της Ηπείρου, κατασκεύασε εντός της αυλής του σχολείου το “Κονάκι των Κτηνοτρόφων”- παραδοσιακή καλύβα, αναδεικνύοντας και την αγροτική κληρονομιά αλλά και την αυτάρκεια των ανθρώπων που ζούσαν στη φύση.
Ταυτόχρονα μέσω Γενικής Γραμματείας Δασών του χορηγήθηκε ένα δασοπυροφυλάκιο, το οποίο με τον ανάλογο οπτικό εξοπλισμό χρησιμοποιείται μέσα στο προαύλιο ως “Παρατηρητήριο Πουλιών και Περιβάλλοντος Λίμνης Αμβρακίας και όρους Θύαμη”.
Σχολεία από τη Δυτική Ελλάδα επισκέπτονταν το υπόψη Σχολείο και είχαν μια πλήρη λαογραφική και οικοτουριστική ενημέρωση - παρουσίαση του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος της λίμνης Αμβρακίας.
Τώρα προσκαλώ και προκαλώ τον αγωνιστή δάσκαλο, και ας μη διδάσκει πλέον εκεί, να ορθώσει και αυτός τον σωστό απαιτητικό οικολογικό λόγο του, ενάντια στο τσιμέντο και τη γκρίζα εικόνα, που ορθώθηκε μπροστά από το χωριό του, τη λίμνη του και το «Σχολειό του».
Στη παρακάτω ιστοσελίδα βλέπουμε τις πανέμορφες εικόνες της θέσης του σχολείου:
http://dim-riviou.ait.sch.gr/. Χαίρεται η ψυχή μας με την καταπληκτική φυσική ομορφιά και το πάντρεμα περιβάλλοντος βουνού- λίμνης –οικισμού, αρχιτεκτονικής οικιών και σχολείου.
Η κοινή λογική αποφαίνεται ότι από εφέτος τα παιδιά μας αλλά και όλοι οι κάτοικοι του Ρίβιου και οι ταξιδιώτες, θα απολαμβάνουν ένα παραλίμνιο και συνάμα ημιορεινό « τσιμεντένιο συγκρότημα τύπου σαρανταποδαρούσας και σαλίγκαρου». Θα πρέπει πιστεύω να μας εξηγήσει κάποιος υπεύθυνος, πως και γιατί επιλέχθηκε αυτή η λύση. Τι να κάνει ο δημότης μετά; Που να διαμαρτυρηθεί. Στο Υπουργείο, στη Περιφέρεια; Στους τεχνικούς υπαλλήλους του πρώην Δήμο Φυτειών; Ο λαός επικροτεί μεν την απόφαση για την κατασκευής της πεζογέφυρας, αντιδρά όμως για τους τόνους μπετόν, την άσχημη οπτική και μη καλαίσθητη εικόνα, μέσα στο πανέμορφο φυσικό περιβάλλον της προστατευόμενης από το δίκτυο NATURA 2000 Αμβρακίας και τον γραφικό οικισμό. Μπορεί όλα να γίνονται σωστά και να κάνουμε λάθος στις ταπεινές μας παρατηρήσεις, αλλά η εικόνα πιστεύω αποτρέπει κάθε άλλη σκέψη.
Προς άρση παρεξηγήσεων, η εταιρεία κατασκευής δεν ευθύνεται για το τεχνικό μέρος του έργου που βλέπουμε, διότι προφανώς, ότι μελέτη εγκρίθηκε από τους επίσημους φορείς του κράτους, Υπουργείο, Περιφέρεια και ΟΤΑ, αυτή τη μελέτη υλοποιεί και τεχνικά, σύμφωνα και με τις εντολές των επιβλεπόντων και της Περιφέρειας.
Ο λαός όμως αγανακτεί και επιτάσσει τα διάφορα δρώμενα στον τόπο μας, να γίνονται με ενημέρωσή και να μη μένουν οι αιρετοί, απαθείς είτε από άγνοια είτε από αδιαφορία. Ο λαός μας κρίνει καθημερινά και απαιτεί συνεχή αγώνα και προσπάθεια για ανάπτυξη, δημιουργία, διαφάνεια. Η κοινωνία και το περιβάλλον πρέπει να προστατευθούν από τις συνεχείς στρεβλώσεις της λειτουργίας του παράλυτου κρατικού μηχανισμού.
Ενέργειες που απαιτούνται πλέον από τον Δήμο μας (ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ)
α. Να συνεδριάσει η επιτροπή Ποιότητας Ζωής και αφού συλλέξει στοιχεία, για όλο το ιστορικό του έργου, (μελέτη- σχέδια –εγκρίσεις), να γνωμοδοτήσει για περαιτέρω
ενέργειες. Εξυπακούεται ότι θα ζητήσουμε επίσημη ενημέρωση από τη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών Περιφέρειας και Υπουργείο, γιατί επιλέχθηκε αυτή η κατασκευή και όχι άλλη με εξωτερικούς ειδικούς ανελκυστήρες που μειώνουν στο πενταπλάσιο τον όγκο και τους κινδύνους για τους κατοίκους και ποιο το τελικό κόστος, για να ενημερωθούν και οι δημότες όπως δικαιούνται.
β. Ο Δήμος να προτείνει στη Περιφέρεια και το Υπουργείο, να επανεξετάσει τον τρόπο κατασκευής και για άλλες πεζογέφυρες που τυχόν έχουν εγκριθεί μέχρι τα Γιάννενα και δεν έχουν αρχίσει ακόμα οι εργασίες. Μπορεί να προλάβουμε να αλλάξουν τα σχέδια, αν αποδειχθεί ότι έχω δίκιο στις παρατηρήσεις μου.
γ. Τέλος επιβάλλεται να προβούμε και στις επιπλέον παρακάτω ενέργειες, επειδή θεωρώ σίγουρο ότι θα παραμείνει ως έχει η πεζογέφυρα στο Ρίβιο, μιας και έχει προχωρήσει πολύ η κατασκευή της:
Να φυτευτούν ένθεν και ένθεν της γέφυρας, με μέριμνα του προέδρου ΤΚ Παπαδάτου, κατάλληλα δένδρα και θάμνοι, τα οποία να κρύβουν το τσιμεντένιο κατασκεύασμα και να ομορφύνουν λίγο το τοπίο. (Έχει νομίζω το αρμόδιο δασαρχείο τα κατάλληλα δένδρα και θάμνους) .
Να αποσταλεί έγγραφο στη Περιφέρεια με πρόταση να χρωματίσει η ανάδοχος εταιρεία τη γέφυρα, με χρώματα που να δένουν με το περιβάλλον, για να απαλύνουν τη περιβαλλοντική και οπτική αταξία, που δημιουργήθηκε μπροστά στα μάτια των μικρών μαθητών των κατοίκων και των διερχόμενων της Εθνικής Οδού .
Να ελέγξουμε οπωσδήποτε, εάν θα γίνουν υψηλότερα προστατευτικά πλαϊνά τοιχία ή κιγκλιδώματα, για την ασφάλεια των διερχόμενων, (να προτείνουμε, εάν δεν έχουν προβλεφθεί).
Να θέσουμε ερώτημα στη Περιφέρεια να μελετήσει αν θα πρέπει να τοποθετηθούν 1-2 ειδικά αλεξικέραυνα ιονισμού (τύπου ιστού) κοντά στη γέφυρα, για να προστατεύουν τους διερχόμενους τον χειμώνα, από τους κεραυνούς (περίπου 4 – 5000 έκαστο €).
Να ενημερωθούν οι κάτοικοι και τα παιδιά για τα οφέλη και τους κινδύνους διέλευσης από τη πεζογέφυρα.( Ειδικές πινακίδες σήμανσης κινδύνου ασφαλούς προσέλευσης και διέλευσης, ενημερωτικά φυλλάδια από ΤΚ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ, συνεχείς ενημερώσεις από τους δασκάλους στα παιδιά μετά τον Σεπτέμβριο κλπ)
Παραθέτω για την ιστορία, όπως προανέφερα πιο πάνω δύο από τις πάμπολλες διαφορετικές λύσεις που υπήρχαν για κατασκευή πεζογέφυρας. Ας συγκρίνουμε και ας σχηματίσει ο καθένας την άποψή του.
1η Πεζογέφυρα στο Μαρούσι Αττικής .
Η πεζογέφυρα καλύπτει όλες τις προδιαγραφές ασφαλείας, ενώ διαθέτει ανελκυστήρες για την προσβασιμότητα των ατόμων με μεγάλη ηλικία και με κινητικές δυσκολίες ΑΜΕΑ.
Είναι σύμμεικτης κατασκευής, καθώς αποτελείται από οπλισμένο σκυρόδεμα στα θεμέλια και μεταλλική ανωδομή. Μικρή σε όγκο, καλαίσθητη, χωρίς τεράστια ανάπτυξη κατά μήκος του δρόμου όπως του Ρίβιου. Οι πεζοί σε ελάχιστο χρόνο περνούν απέναντι. Το ίδιο ισχύει και για τους ΑΜΕΑ και τους πεζούς μεγάλης ηλικίας με τον ανελκυστήρα και με πλήρη ασφάλεια, επειδή δυσκολεύονται ή είναι αδύνατον να ανέβουν τα σκαλοπάτια. Ο Χρόνος διέλευσης είναι ελάχιστος αφού δεν απαιτείται να διέρχεται κάποιος εκατοντάδες μέτρα πριν περάσει τη γέφυρα. Αυτό φαίνεται όταν δούμε τις υπόλοιπες φωτογραφίες από τη γέφυρα στο Ρίβιο. Υπάρχει καμία σύγκριση;
Πιο κάτω βλέπουμε τη μεταλλική γέφυρα από άλλη οπτική γωνία.
Έχει αυτή η γέφυρα καμία σχέση με τη γέφυρα στο ΡΙΒΙΟ, από οπτική και καλαίσθητη αρχιτεκτονική πλευρά, όγκο, ασφάλεια και λειτουργικότητα;
2η Πιο κάτω φαίνεται μία άλλη Πεζογέφυρα στον Καρέα Αττικής
Υπάρχουν πολλές ακόμα λύσεις για όμορφες μεταλλικές, ξύλινες ή τσιμεντένιες γέφυρες (σε συνδυασμό με εξωτερικό ασανσέρ –ανελκυστήρα, που μειώνουν τον συνολικό όγκο και το μήκος της γέφυρας και δένουν με το περιβάλλον). Είμαι σίγουρη δε, ότι από αυτή τη γέφυρα θα περνάνε ελάχιστοι κάτοικοι ανά έτος. Μόνο παιδιά θα τη διασχίζουν κυρίως, Δεν νομίζω βέβαια να έχει μελετηθεί να χρησιμοποιηθεί και για διέλευση Ζώων;
Για το οικονομικό αντικείμενο του έργου επαναλαμβάνω ότι δεν εκφέρω θέση προς το παρόν. Όμως όταν πάρουμε τα τεχνικά και οικονομικά στοιχεία από το Υπουργείο και Περιφέρεια, να τα μελετήσουμε, να τα συγκρίνουμε και να επανέλθουμε για να ενημερωθούν υπεύθυνα οι ΔΗΜΟΤΕΣ - ΠΟΛΙΤΕΣ για την επιλογή αυτή και το κόστος, σε σχέση με άλλες λύσεις.
Εκτιμώ ότι υπάρχουν ελάχιστοι Δημότες που έχουν θετική οπτική εικόνα για το έργο στο Ρίβιο. Θα επιτρέπουν χωρίς σκέψη στα παιδιά τους, να διέρχονται το Χειμώνα από εκεί; Αναρωτιούνται ήδη πόσο θα κοστίσει τελικά με τυχόν ανακεφαλαιωτικούς πίνακες νέων εργασιών, ή τις αναθεωρήσεις τιμών και τις τυχόν καθυστερήσεις;. Δηλαδή το κόστος από τότε που δημοπρατήθηκε θα είναι το ίδιο; θα μεγαλώσει; και αν ναι γιατί; Ποια η επίσημη θέση για το τεράστιο όγκο και μήκος της πεζογέφυρας; Ήταν θέμα απαλλοτριώσεων; Τι θα λέμε στα παιδιά μας όταν από τα παράθυρα του σχολείου θα βλέπουν ατέλειωτα μέτρα τσιμεντένιας «χλωρίδας» του…. δικτύου NATURA; Θα βρούμε τα στοιχεία και θα τα θέσουμε στους πολίτες να δουν μέσα στη οικονομική κρίση που ζούμε, αν επενδύονται σωστά τα χρήματά των φόρων τους προς το κράτος.
Τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Ξηρομέρου, κ Βασίλη Μουρκούση, τον παρακαλώ, στα πλαίσια του κανονισμού, να εισάγει το θέμα για συζήτηση στην επόμενη σύγκλιση του Δημοτικού μας Συμβουλίου. Παρακαλώ δε την αρμόδια αντιδήμαρχό μας και πρόεδρο της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής του Δήμου, Κ Κουμανδράκη –Σαμαρά και τα μέλη, καθώς τον πρόεδρο της Τ. Κ Παπαδάτου και τον φίλο δάσκαλο Στέλιο Φούντα, να επισκεφτούμε μαζί το Ρίβιο και να δούμε επιτόπου το θέμα .
Οι μαθητές χαιρετούν ανέμελα πολύ πριν έρθει η τσιμεντένια γκρίζα σκιά πίσω τους…. Τους χαιρετώ και εγώ, τους ζητάω συγνώμη και παρακαλώ τον Δήμο μας να παρέμβουμε καθοριστικά στο Υπουργείο και στη Περιφέρεια , για να δώσουμε σ αυτούς και τους λοιπούς Δημότες τις απαντήσεις, στα πολλά γιατί τους και ελπίζω και τις λύσεις όπως περιέγραψα παραπάνω.
19 ΙΟΥΛ 2011
Ευθυμία Καραπάνου - Κολοβού
Δημοτική Σύμβουλος Δήμου Ξηρομέρου
